Tussen de polariteiten in stroomt het goud...

Hoe meer de wereld polariseert, hoe meer er een ander, helder perspectief nodig is. Hierbij deel ik dit perspectief met jullie, wat aan de ene kant enorm actueel is, maar tegelijkertijd al heel oud...

Er wordt ons door de media voortdurend vertelt welke groep 'het probleem' is. Die groep zou 'het kwaad' zijn. Voor elk probleem een eigen groep slechterikken. En alle problemen zouden zijn opgelost als we die groep(en) aanpakken. Maar het is nooit die hele groep die het probleem is. Het werkelijke probleem is dat we de werkelijke duisternis, de werkelijke vijand, op de achtergrond niet herkennen. En zo kan de duisternis ongezien zijn gang kan gaan.

Wie is dan de echte vijand? Het antwoord hierop heb ik gevonden in de bijbel, in Efeze 6:12: "Want wij hebben de strijd niet tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldheersers van de duisternis van dit tijdperk, tegen de geestelijke machten van het kwaad in de hemelse gewesten". De werkelijke strijd vindt dus niet tussen verschillende groepen op aarde plaats, maar in de ongeziene wereld, tussen licht en duisternis. De ware strijd is dus niet tegen broeders en zusters, niet tegen andere mensen of dieren. De werkelijke vijand, is de duisternis of het kwaad in de ongeziene, geestelijke wereld. En die kan ons maar op één manier bereiken en beïnvloeden. Hoe? Door middel van onze gedachten!

En dus is het belangrijk om de duisternis die onze geest en onze gedachten binnenkomt te herkennen. Hoe? Als je gebukt gaat onder negatieve gedachten en gevoelens kun je ervan uitgaan dat het duister inwerkt op je gedachten. Belangrijk is echter hierbij te beseffen; je hoeft die gedachten niet te geloven! Dat die negatieve gedachten in je geest voorbij komen betekent niet dat ze van jou zijn. Dat die negatieve gedachten in jouw geest voorbij komen, betekent niet dat je er iets mee moet. En dat die negatieve gedachten in jouw geest voorbij komen, betekent al helemaal niet dat ze waar zijn! Kortom; je hoeft de gedachten die het duister je influistert niet te geloven! Je kunt een andere keuze maken, je perspectief bijstellen en de waarheid achter de leugen gaan zien.

Hoe bewuster je je wordt van de gedachten die voorbij komen, hoe helderder het wordt dat gedachten vooraf gaan aan gevoelens. Gedachten kunnen -mits je ze (on)bewust gelooft- een gevoel triggeren. En als dat gevoel angst is, dan weet je vrijwel zeker dat het duister op je inwerkt. Hierbij maakt de duisternis handig gebruik van onze individuele en collectieve angsten. Angst kun je zien als klittenband waar het duister op aan kan haken. En wie angst voelt, wil zichzelf beschermen. Beschermen tegen ... En zo fluistert het duister ons in tegen welke vijanden we ons moeten beschermen, terwijl de werkelijke vijand -het duister zelf- de lachende 3de is.

Wat dan? We kunnen de duisternis vóór ons laten werken door onze angsten aan te kijken. Door ze niet weg te stoppen in de kelder, maar ze in het daglicht te zien. Door onze angsten van alle kanten te bekijken. Dan kunnen we ook ontdekken wat we nodig hebben om ons veilig te voelen. En als we eenmaal werkelijk beseffen dat de echte vijand niet andere groepen, mensen of dieren zijn, dan beseffen we ook dat oorlog, of welk ander geweld dan ook tegen die ander, nooit de oplossing is.

Dus laten we de werkelijke duisternis gaan herkennen, die soms overduidelijk -maar soms ook heel subtiel-, op onze gedachten en gevoelens inwerkt. En laten we elkaar weer gaan zien als mede-mensen. De verbinding zoeken...door in de gouden stroming tussen de polariteiten in te staan...hoe moeilijk soms ook, maar zó de moeite waard!